به نظر بنده امروز وقتیکه ما امانتدار اهلبیت هستیم و داریم فقه شیعه را استنباط میکنیم، باید کاری کنیم که خداینکرده، بافهم غلط یک حدیث، یکمرتبه حق بخشی از جمعیت و ملت را پایمال نکنیم. مثلاً از یک حدیثی، مطلبی بفهمیم که حق نصف جمعیت مثلاً زنهای کشور را پایمال کنیم.
به گزارش سرویس قرآن و معارف ذاکرنیوز، به نظر بنده امروز وقتیکه ما امانتدار اهلبیت هستیم و داریم فقه شیعه را استنباط میکنیم، باید کاری کنیم که خداینکرده، بافهم غلط یک حدیث، یکمرتبه حق بخشی از جمعیت و ملت را پایمال نکنیم. مثلاً از یک حدیثی، مطلبی بفهمیم که حق نصف جمعیت مثلاً زنهای کشور را پایمال کنیم.
چند سال قبل، مقالهای نوشتم که موضوعش، تفکیک روایات قضایی از روایات فقهی بود. خلاصهاش این است که مفاد بسیاری از روایات ما یک مسئله خاص است. به قول ما قضیه خارجیه است، نه اینکه حکم کلی برای همهجا باشد. این هم از اموری است که بحث مفصلی دارد.
خدا همهی بزرگان گذشته را، رحمت کند یادم میآید، همراه مرحوم والدمان در یک مهمانی بودیم. دیدم که خربزه آوردند، پذیرایی میکردند. شیخی در مجلس بود، خربزه میخورد و به پشت دستش نگاه میکرد. دوباره یک قاچ دیگر میخورد و به پشت دستش، نگاه میکرد. مرحوم والد ما به آن شیخ، گفت من میفهمم برای چه این کار را میکنی. بعد خنده کرد. گفت تو چقدر سادهای آ شیخ، تو به آن روایتی عمل میکنی که یک روزی پیغمبر داشتند خربزه میخوردند، یکی دو تا قاچ خوردند دیگر نخوردند. پیغمبر به شوخی گفتند هرکسی خربزه میخورد پشت دستش نگاه کند. تو خیال میکنی این کار مستحب است؟ یعنی خربزه آدم را چاق میکند. پیغمبر میخواهد این را بگوید که آدم زیاد بخورد چاق میشود. تو حالا یک قاچ میخوری هی نگاه میکنی پشت دستت، این چه جور خبر فهمیدن است؟
باید روی خبر استنباط کرد که این برای چه صادرشده و کجا صادرشده؟ چه گونه صادرشده؟ چرا گفتهشده؟ در مقدمه چه بوده؟ مؤخرهاش چه بوده است؟ این را استنباط میگویند. شرایط زمانی و مکانی را ببیند.
انتهای پیام/۸۵
سامانه پیامک : ۳۰۰۰۸۸۳۰۳۰۳۰۰۰پست الکترونیک: info@zakernews.ir