بنابر حدیثی شریف از پیامبر اکرم(ص) براى آدمى نزد خداوند درجه اى است که او با عمل خود بدان نمى رسد مگر … .»
سختی ها از چرایی آن می پرسیم و در پی آنیم که مگر چه خطا و گناهی از ما
سر زده که به این عقوبت گرفتار شده ایم، در حالی که بنابر آموزه های دینی
در بسیاری مواقع این بلایا برای آنند که آدمی به کمال برسد.
چنان که پیامبر خدا صلى الله علیه و آله می فرمایند: «براى
آدمى نزد خداوند درجه اى است که او با عمل خود بدان نمى رسد، مگر آن که
بدنش به بلایى گرفتار شود و بدین وسیله، به آن درجه دست یابد.»(۱)
رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: إنَّ الرّجُل لَیکونُ لَه
الدَّرَجهُ عندَ اللّه ِ لا یَبلُغُها بعملِهِ، حتّى یُبْتَلى ببلاءٍ فی
جِسمِهِ فیَبلُغَها بذلکَ.
همچنین، ایشان فرموده اند: «براى بنده در بهشت جایگاهى است که
به وسیله هیچ بلایى به آن دست نمى یابد، تا مرگش در رسد و هنگام مرگ بر او
سخت گرفته شود تا به آن جایگاه دست یابد.»(۲)
عنه صلى الله علیه و آله : إنَّ العبدَ لَتکونُ لَه
المَنزِلهُ من الجنّهِ فلا یَبلُغُها بشَیءٍ مِن البلاءِ حتّى یُدرِکَهُ
المَوتُ، و لم یَبلُغْ تلکَ الدَّرَجهَ فیُشَدَّدَ علَیهِ عندَ المَوتُ
فیَبلُغُها.
پی نوشت ها:
۱-الدعوات : ۱۷۲/۴۸۳٫
۲- بحار الأنوار: ۸۲/۱۶۷/۳٫
منبع:شبستان