خلاصه
هدف این پژوهش مطالعه عوامل تاثیرگذار فرهنگی اجتماعی و روانشناختی در خودکشی و شناسایی آنه ا بهصورت بومشناختی و علاوه بر این مقایسه این عوامل در بین خانم ها اقدام کننده به خودکشی در دو کشور ایران و تاجیکستان هست، که با استفاده از رویکرد روششناسی کیفی انجام شده هست. نمونهگیری از اشخاص بهصورت اشباعی، شصت نفر (از هر کشور سی نفر)، از مسیر مصاحبههای عمیق (با پایایی مناسب) انجام شده و تا اشباع دادهها ادامه یافته هست. نتیجه های این مطالعه که مبتنی بر دادههای کدگذاریشده حاصل از مصاحبه عمیق انجام شده بود نمایش داد که عوامل ارزشمند دخیل در خودکشی در هر دو کشور ایران و تاجیکستان، که ریشه در فقر و فقر سنتی دارد، بهترتیب ارزش عبارتاند از: ۱٫ خشونت خانوادگی ۲٫ القای فرهنگی (از کودکی با ذهنیت گفتار تهدید به خودکشی در مشاجرات والدین آشنا میشوند) ۳٫ ارتباطات سرد خانوادگی ۴٫ ازدواج اجباری ۵٫ مسیولیت بیشازاندازه ۶٫ چندهمسری ۸٫ تعصبات نامعقول ۹٫ فقدان رابطه مناسب بین نسلها. تفاوت موجود بین دو کشور این هست که درباره چندهمسری، مردان تاجیک علیرغم قانون تکهمسری، چندزنی را بهصورت غیرقانونی انتخاب میکنند که پشتوانه قانونی ندارد. علاوه بر این درباره تعصبات نامعقول، از دفن زن مسلمان منتحر در گورستان مسلمانان، امتناع میورزند.
کلیدواژه ها: خودکشی خانم ها؛ علل فرهنگی اجتماعی؛ تندرستی روان؛ خانم ها تاجیکستان؛ خانم ها ایران
نویسندگان:
سید ابوالحسن ریاضی: استادیار پژوهشکده پژوهش ها فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
بانودخت نجفیانپور: عضو هیأت علمی دانشکده روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران – دوره ۸، شماره ۴، متوالی ۳۲، زمستان ۱۳۹۴٫
برای رویت کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.